تعیین مناسب ترین محیط کشت و شرایط رشد جهت ریزازدیادی پایه های رویشی gf۶۷۷ (هیبرید هلو× بادام)

در این تحقیق تکثیر پایه های gf677 از طریق کشت بافت مورد بررسی قرار گرفت، ابتدا مواد گیاهی از جوانه های جانبی و انتهایی در اوایل اردیبهشت ماه جمع آوری و سپس ریز نمونه های تهیه شده با استفاده از کلرید جیوه 0.1% به مدت 6 دقیقه استریل شدند. محیط های کشت (murashig and skoog, 1962) ms، ms 1.2 و محیط کشت knop تغییر یافته که در ماکروالمنت ها تغییراتی داده شده بود در این آزمایش ها مورد بررسی قرار گرفتند. بهترین شاخه زائی با استفاده از محیط کشت knop تغییر یافته شامل ساکارز 2%، بنزیل آدنین یک میلی گرم در لیتر بدون نفتالین استیک اسید به دست آمد که در این محیط در هر لوله آزمایش حدود 5 ریز قلمه تولید شد و در سطح 1% بین غلظت های هورمونی اختلاف معنی دار وجود داشت. شرایط اتاق رشد شامل 16 ساعت دوره نوری و دمای25 درجه سانتی گراد در روز و 24 درجه سانتی گراد در شب بود. رطوبت نسبی 45 درصد و شدت نور 3000-2500 لوکس تنظیم شد. در مرحله ریشه زائی استفاده از محیط کشت ls (linsmaier and skoog, 1965) با 0.3 میلی گرم در لیتر ایندول بوتیریک اسید iba ، 1.6 میلی گرم در لیتر تیامین و 7 روز دوره تاریکی بهترین نتیجه به دست آمده و 80 درصد نمونه ها ریشه دار شدند سپس گیاهان ریشه دار شده به محیط های خاکی شامل ترکیب 40% پیت و 60% ماسه یا گلدان های توربی فشرده(jiffy) منتقل شد که با استفاده از گلدان های توربی فشرده نتایج بهتری به دست آمد. به طور کلی نتایج حاصله نشان داد که استفاده از محیط کشتknop تغییر یافته برای ریزازدیادی هیبرید هلو × بادام بر سایر محیط های آزمایش شده مانند ms وms1/2 در مرحله شاخه زایی برتری داشته ولی در مرحله ریشه زایی برای به دست آوردن نتایج بهتر باید از محیط کشتls استفاده شود و نکته مهم این که برای ریشه زایی این پایه ها دوره تاریکی دارای اهمیت ویژه ای است.